دکتر حسین قنواتی دکترای خود را در رشته میکروبیولوژی صنعتی در سال 1393 در دانشگاه اصفهان با موفقیت به پایان رساند. ایشان در طول سال های تحصیل در صنایع مختلف مشغول به کار و تحقیق بوده اند و تجربیات ارزشمندی از آن دوران را با خود توشه راه دارند. از این صنایع می توان به ذوب آهن اصفهان، سازمان مدیریت پساند شهرداری اصفهان و کارخانه هاضم (بیوگاز) منطقه 4 تهران اشاره داشت. تخصص اصلی دکتر قنواتی در زمینه سوخت های زیستی و تبدیل پسماند به انرژی و به طور ویژه تولید بیوگاز می باشد. تجربه صنعتی مدیریت یک کارخانه 2 مگاواتی به مدت 2 سال نیز به ایشان در این خصوص کمک شایانی کرده است. تجربیات صنعتی و علمی دکتر قنواتی او را به یکی از متخصصین به نام در زمینه انرژی های تجدید پذیر تبدیل کرده است و مراکز مختلفی از ایشان در انجام کارها و استراتژی های خود مشاوره می گیرند. ایشان از سال 1394 در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران به عنوان عضو هیات علمی مشغول به کار و تحقیق می باشند و در قالب یک طرح روی موضوع تولید بیوگاز از ضایعات کشاورزی مشغول تحقیق می باشند.

• Bakhshoodeh, R. Alavi, N. Soltani Mohammadi, A. Ghanavati, H. 2016. Removing heavy metals from Isfahan composting leachate by horizontal subsurface flow constructed wetland. Environmental Science & Pollution Research. DOI 10.1007/s11356-016-6373-2 (IF: 2.8)
• Rajaeifar, M.A Tabatabaei, M. Ghanavati, H. Khoshnevisan, B. Rafiee, S. 2015. Comparative life cycle assessment of different municipal solid waste management scenarios in Iran. Renewable and Sustainable Energy Reviews. 51: 886-898 (IF: 7.1)
• Ghanavati, H. Nahvi, I. Karimi, K. 2015. Municipal solid organic waste as a suitable feedstock for production of lipid by oleaginous yeast Cryptococcus aerius. Waste Management. 38: 141-148 (IF: 3.9)
• Jaber, R., Shirazi, M.M.A. Ghanavati, H. …Tabatabaei, M. 2015. Biodiesel wash water reuse using microfiltration: toward zero-discharge strategy for cleaner and economized biodiesel production. Biofuel Research Journal. 5: 148-151 (IF: 5 unofficial)
• Ghanavati, H*. Nahvi, I. Roghanian, R. 2014. Monitoring growth and lipid production of new isolated oleaginous yeast Cryptococcus aerius UIMC65 on glucose and xylose cultures. Biotechnology and Bioprocess Engineering. 19: 468-477 (IF:1.3)
• Jahanshah, G. Nahvi, I. Zarkesh-Esfahani, H, R. Ghanavati, H.  Khodavedri, H. Barani, M. 2013. Enhancing compost quality by whey grown biosurfactant-producing bacteria. Annals of microbiology. 63(1): 91-100 (IF: 1.5)
• Ghanavati, H*. Emtiazi, G., Hassanshahian, M. 2008. Synergism effects of phenol-degrading yeast and ammonia-oxidizing bacteria for nitrification in coke wastewater of Esfahan Steel Company. Waste Management and research. 26, 203-208. (IF:2.2)
• Rajaeifar, M.A Tabatabaei, M. Ghanavati, H. Khoshnevisan, B. 2015. Data supporting the comparative life cycle assessment of different municipal solid waste management scenarios. Data in Brief. 3: 189-194
• Ayati, M. Emtiazi, G. Saadatmand, S. Barani, M. Ghanavati, H*. 2012. Biologic Treatment of Landfill Leachate using sea water microflora under aerobic and anaerobic Conditions. International Journal of Biological Engineering. 2(5): 39-43. doi: 10.5923/j.ijbe.20120205.01
• Mirdamadian, S.H, Emtiazi, G. Golabi, M.H. Ghanavati, H*. 2010. Biodegradation of Petroleum and Aromatic Hydrocarbons by Bacteria Isolated from Petroleum-Contaminated Soil. Journal of Petroleum & Environmental Biotechnology. 1: 1-5. doi:10.4172/2157-7463.1000102

ثبت اختراع

1. تولید بیوکمپوست از پسماندهای جامد شهری غنی شده با ضایعات کشاورزی. 81653. 18/10/1392.
2. تولید بیودیزل از مواد آلی پسماندهای شهری بوسیله مخمر مولد چربی. شماره اظهار نامه 139350940003007024. در حال داوری.

دیگر دستاوردهای علمی

• شناسایی 4 سویه جدید از مخمرهای مولد چربی و ثبت آنها در NCBI با کدهای:

Cryptococcus aerius strain UIMC65 با کد KC137267.1

Galactomyces candidum strain UIMC44 با کد KC816559.1

Rhodotorula mucilaginosa strain UIMC35 با کد KC816558.1

Rhodotorula mucilaginosa strain UIMC74 با کد KC816557.1

• ثبت 2 سویه از سویه های فوق الذکر در بانک میکروبی سازمان پژوهش ها ی علمی و صنعتی ایران

Galactomyces candidum        با کد ثبت PTCC 5321

Rhodotorula mucilaginosa     با کد ثبت PTCC 5322 

رتبه های علمی

رتبه اول قبولی آزمون دکتری  دانشگاه اصفهان (سال 1389)